اگر تصور شما از افراد عصبی، صرفاً کسانی هستند که داد و بیداد می‌کنند، وسایل را می‌شکنند و یا بی‌ملاحظه و خودخواهند، خوب است بدانید که رفتارهای عصبی گسترده‌تر از چیزی هستند که ما در ظاهر می‌بینیم. مثلاً احتیاج مبرم به محبت و جلب توجه دیگران، تحقیر و سرزنش‌کردن بقیه، بی‌اعتمادی به خود و دیگری و میل به خودآزاری نیز از جمله رفتارهای عصبی هستند که نویسنده به بررسی آن‌ها پرداخته است.
می‌توان گفت هورنای ریشه عصبیت را اضطراب می‌داند، ولی نه آن اضطراب عادی که همه‌ی ما در طول زندگی تجربه می‌کنیم؛ بلکه اضطرابی که دلیل و ریشه عمیق‌تری دارد و هورنای آن را «اضطراب اساسی» می‌خواند.
کارن هورنای- در پیرو فروید- علاوه بر اینکه به عوامل بیولوژیکی و عوامل کودکی بی‌توجه نیست، به نقش عوامل فرهنگی و اجتماعی در شکل‌گیری و رشد شخصیت نیز توجه ویژه‌ای دارد.
برای نمونه اولین نشانه عصبیت را غیرعادی بودن رفتارها و عدم انطباق آن‌ها با الگوهای محیطی می‌داند که شخص در آن زندگی می‌کند. بر فرض، نمی‌توان یک پسر بچه هندی را که ادعای غیب‌گویی می‌کند، عصبی نامید. ابتدا باید به فرهنگ و اجتماع او توجه کرد زیرا ممکن است در محیط او این امر برای همه عادی باشد. در حالی که همین ادعا در آمریکا غیرعادی است.
بنابراین مفهوم عادی و غیر عادی امری نسبی است و بستگی به اجتماعی دارد که شخص در آن زندگی می‌کند.
کارن هورنای همواره تلاش می‌کند با دیدی همه جانبه به روانکاوی رفتار بپردازد. از این رو به اصلاح و رفع مسائل آدمی امید دارد و همین ویژگی است که کتاب و نظریات وی را ارزشمند می‌کند.
متن ساده‌ی کتاب، مطالعه‌ی آن را برای هر مخاطبی امکان‌پذیر کرده است و صد البته ترجمه روان و ملموس مترجم نیز تاثیر خود را بر قابل فهم بودن آن گذاشته است.
جالب است که اکثر افراد حین خواندن مشخصه‌های افراد عصبی، خود یا اطرافیان‌شان را جزو این افراد می‌بینند! ولی حواسمان باشد- همانطور که نویسنده هم گفته- با اینکه کتاب ساده‌ای است ولی تشخیص و شناخت اصلاً به این سادگی‌ها نیست.
